Jazda konna jest jednym z najstarszych sportów na świecie i spełnia każdą definicję sportu, ale często jest postrzegana jako łatwa aktywność, a nie sport. Takie przekonanie może być spowodowane tym, że większość ludzi nie ma doświadczenia z jazdą konną i ogląda ją tylko w telewizji lub w filmach. To, czego przeciętny człowiek, który nigdy nie miał doświadczenia z jeździectwem, nie widzi to godziny ćwiczeń, obolałe mięśnie, siniaki i otarcia. Dodatkowo jest to olbrzymi wysiłek psychiczny, któremu jeźdźcy muszą sprostać, aby przyjemnie się patrzyło na efekty ich pracy.
Australijska Komisja Sportu definiuje sport jako „działalność człowieka zdolną do osiągnięcia rezultatu wymagającego wysiłku fizycznego i/lub umiejętności fizycznych, który ze względu na swój charakter i organizację jest konkurencyjny i ogólnie akceptowany jako sport”. Zgodnie z tą definicją nie ma wątpliwości, że jazda konna jest sportem. Teraz przyjrzyjmy się, w jaki sposób jeździectwo spełnia tę definicję.
Rywalizacja
W sporcie często chodzi o rywalizację. Jeździectwo zapewnia dla niej duże pole. Nawet jeśli oceniamy tylko umiejętności konia, zwierzę to rzadko jest lepiej wytrenowane niż jeździec lub ma mniejsze umiejętności niż trener. Potrzeba wielu godzin treningów z jeźdźcem na grzbiecie, zanim koń będzie gotowy do zawodów. Istnieje ogromna lista konkurencyjnych dyscyplin w jeździectwie, a sukces w jednym nie oznacza, że zawodnik będzie dobry w innym (podobnie jak narciarz zjazdowy nie może oczekiwać, że będzie równie dobry w narciarstwie biegowym). Wszystkie te dyscypliny jednak wymagają poziomu sprawności i umiejętności.
Sprawność fizyczna
Jeździectwo to wymagający sport. Buduje sprawność fizyczną: siłę mięśni, równowagę, elastyczność, zwinność i ogólną świadomość ciała. Nawet krótka przejażdżka może sprawić, że nasze mięśnie będą obolałe. Jazda konna wymaga kilku mięśni, często nieużywanych w innych dziedzinach sportu. Kontrola, jakiej potrzeba, aby użyć wodzy, nogi i siodła do wywarcia wpływu na konia (podobnie jak w gimnastyce) wymaga ogromnej świadomości ciała. Aby być dobrym w jeździectwie, nie trzeba być kulturystą, jednakże radzenie sobie z kilka razy większym od siebie zwierzęciem wymaga pewnej sprawności fizycznej.
Trening psychiki
Umiejętności, strategia, rozumowanie, pamięć i pewność siebie, podobnie jak w większości sportów, tutaj również są niezbędne. Zapamiętywanie sekwencji ujeżdżeniowych i skokowych, podejmowanie decyzji o najskuteczniejszym sposobie radzenia sobie z koniem, który może w ułamku sekundy wykonać nieobliczalny ruch, przewidywanie jego ruchów: to wszystko ćwiczy naszą psychikę. Piłkarze na przykład nieraz uczą się gry miesiącami. Jeźdźcy, często w bardzo krótkim czasie muszą zapamiętać w jaki sposób ich przejazd będzie wyglądał, czy nawet każdy pojedynczy sygnał dla konia, aby wykonał potrzebny ruch. Jednak muszą być również na tyle elastyczni psychicznie, aby przygotować się na nieoczekiwany ruch konia, gdy ten się czegoś przestraszy lub źle się zachowa.
Wysiłek fizyczny
Przejedź kłusem kilka kółek, a przekonasz się, że jazda konna to prawdziwy aerobik. Co więcej, niewielu jeźdźców tylko jeździ konno. Wysiłkiem fizycznym również można nazwać pielęgnację, sprzątanie boksów, noszenie bel siana i worków z paszą.
Zasady i normy
Sport ten często podlega rygorystycznym zasadom i może być praktykowany na poziomie amatorskim lub zawodowym. Otwórz regulamin każdej dyscypliny jeździeckiej, a prawdopodobnie znajdziesz bardzo ścisły zestaw przepisów, które nie tylko określają zasady gry, ale mogą również zawierać zasady dotyczące odzieży, osiodłania, wędzideł, rozmiaru lub rodzaju konia i wielu innych.
Jeśli dalej myślisz, że jazda konna to nie sport, lekcja jeździectwa u wyrozumiałego instruktora z pewnością rozwieje twoje wątpliwości. Po krótkim czasie zgodzisz się, że ta aktywność spełnia wszystkie definicje sportu.
